บ่อยครั้งที่ใจเดินออกไปไม่มองข้างทาง หยดน้ำตาอยู่กับการไม่มีค่า ฉันเดินหลงทางอยู่กลางผู้คน ที่สับสนวุ่นวาย หันไปหาเธอไม่เจอผู้ใด เมื่อเธอมาจากฉันไป ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย ฤดูร
