Goya

nawet, jeśli w moją stronę rzucasz słowa, w których tonę, milczę jak zaklęta, milczę znów... nawet, jeśli bez pytania burzysz to, co zbudowałam milczę, jak zaklęta, milczę znów... coś onieśmiela mnie, bo słyszę tylko swój szept, tylko swój szept, kto

oczy masz po to, byś z jej spojrzeniem mógł spotkać się i widział każdy jej ruch, wśród tłumu szukał jej... nikt inny, tylko ty możesz dla niej wszystkim być, bo ty to masz, czego pragnie tak... ręce masz po to, byś mógł dla niej stworzyć z nich cias

mocniej niż za dnia nocą czuję twój brak każda cząstka mnie przy tobie chce się znaleźć najbardziej boli brak twoich dłoni nic tak jak one mnie nie ochroni najbardziej boli brak twoich dłoni nic tak jak one mnie nie ochroni nie czuję nic we łzach uto