Sylwia Grzeszczak

Żadne z nas już nie pamięta jak beztrosko biegły dni Wiele nam nie było trzeba - ja i ty, i długo nic Nie zadawaliśmy pytań, nie prowadziliśmy gier Dziś kalkulujemy wszystko - nie ma w tym szaleństwa, wiem Co z tym możemy zrobić? Budujemy nasz dom na

Przy umiarkowanym wietrze, Gdy słońce sięga naszych ciał, Myśli czyste jak powietrze I trochę wolniej płynie czas. Wracam dobrze znaną drogą, Choć nie do takich samych miejsc. Bo wszystko się zmienia, Bo wciąż panta rei. Gdzieś na starych zdjęciach s

Prowadzeni satelitą, Pełną aktualnych map, Ciągle nie widzimy celu, Ciemno mimo tylu lamp. Leć, na pomoc. Leć - na skrzydłach nie tak młodych, zmęczonych z lekka, Leć - powietrze tnij jak nożem, wołany przez nas, Leć - potrzebny jeszcze bardziej, niż

Znowu Ty z tej ponurej wieży szarych dni, Kradniesz moje serce, musisz być, Księciem. Tylko Ty, mało co i przytaknęłabym, Tej rutynie co z miłości drwi, Jesteś Obok mnie, obok mnie, obok mnie, obok mnie. Zrób co się da, co tylko się da, Niech nasza b

Na na na na Na na na na Na na na na na na na Z oczu twych czytam, że powinieneś pójść (I read from your eyes, that I should go) Bałam się tego dnia, serce krzyczy-wróć! (I feared this day, heart screams - come back!) Rozum wie lepiej,na tej planecie

Karuzela - Sylwia Grzeszczak Czy dla dwóch różnych planet co kręcą się wciąż Jest przewidziane spotkanie czy sięgną swych rąk Chcę wierzyć w to Łączy nas wiele spraw jeszcze więcej dzieli Być blisko siebie i wciąż nie tak jak byśmy chcieli Dziś kręci